Het zika virus is een virus dat in 1947 in het Zika-bos in Uganda ontdekt is en sindsdien op kleine schaal voorkomt in Afrika en Azië. Het virus wordt overgebracht door de tijgermug (ook wel gele koorts mug genoemd) die in tropische gebieden voorkomt. De seksuele overdracht van het zikavirus is waarschijnlijk ook mogelijk maar speelt een minder belangrijke rol dan de overdracht via muggen.
Zuid Amerika
Sinds mei 2015 is er een uitbraak van het zikavirus in Zuid-Amerika. Deze uitbraak begon in Brazilië en heeft zich daarna verspreid over veel andere landen in Zuid- en Midden-Amerika. Het zikavirus werd lang als een onschuldig virus beschouwd. In veruit de meeste gevallen verloopt een infectie met het Zika virus ongecompliceerd. Zo krijgt slechts 20% van de personen met een zika infectie hier symptomen van. Deze symptomen zijn relatief mild: lichte koorts, huiduitslag, conjunctivitis (ontsteking van het oogslijmvlies) en gewrichtspijn. Deze klachten treden meestal 3 tot 7 dagen na infectie op en houden gemiddeld 2 tot 7 dagen aan.
Complicaties
Sinds de uitbraak van het zikavirus in Zuid-Amerika is gebleken dat dit virus echter ook met serieuze complicaties gepaard kan gaan. Zo lijkt het virus is sommige gevallen een te kleine schedelomvang (microcefalie) te kunnen veroorzaken bij baby’s van vrouwen die het virus tijdens de zwangerschap oplopen. Ook is er mogelijk een relatie tussen het zikavirus en het Guillain-Barré syndroom. Dit is een syndroom dat gepaard gaat met het (tijdelijk) optreden van ernstige spierzwakte. In verschillende landen in Zuid-Amerika is een toename van het aantal gevallen van Guillain-Barré gemeld sinds de uitbraak van het zikavirus. Een grote toename in het aantal gevallen van microcefalie is voorlopig alleen nog in Brazilië gemeld. Voor zowel de microcefalie als het Guillain-Barré syndroom geldt dat dit waarschijnlijk zeldzame complicaties van een infectie met het zikavirus zijn.